เพลงแก้กลุ้ม (หรือจะกลุ้มกว่าเดิมก็ไม่รู้)
หมู่นี้ใครเป็นเหมือนฉัน(ซ้ำ) ต้องออกมารำพัน เพราะอดกลั้นเต็มที
เรื่องราวทุกวันรอบตัว(ซ้ำ) มีแต่เรื่องปวดหัว เรื่องสบายไม่ค่อยมี
ดาราแค่คนธรรมดา(ซ้ำ) มีกิเลสตัณหา ในบางจังหวะชีวี
ผิดพลาดย่อมเกิดขึ้นได้(ซ้ำ) ทำเป็นร้องโวยวาย ตกใจทำไมมี
เศรษฐีอาเฮียอาฮ้อ (ซ้ำ) บางครั้งเขาก้อ เจรจาไม่เข้าที
ผู้หญิงคบชายหลายคน(ซ้ำ) มีหรือแม่หน้ามน จะยอมรับแต่โดยดี
เบียบรัด เบียบจัด อยู่ไหน(ซ้ำ) มาเอาปากกรรไกร ฉับให้ฉันหน่อยซี
สรยุทธสรหยอกสรย้วย(ซ้ำ) บางครั้งก็ไม่สวย เพราะเหมือนช่วยย่ำยี
ตีสิบตีศอกตีเข่า(ซ้ำ) ช่องสามห้าเจ็ดเก้า ควรทำข่าวให้ดี ๆ
อย่าชอบแต่ข่าวเลอะเทอะ(ซ้ำ) เดี๋ยวก็โดนขี้เปรอะ หรอกนะคนดี
ดาราดารายดาหลอก(ซ้ำ) อย่าเป็นคนกลิ้งกลอก เดี๋ยวแฟนคลับจะไม่มี
ดึกดื่นชวนกันเข้าคลับ(ซ้ำ) อยู่ในที่ลับ ๆ ก็มั่วยาเลิฟยาอี
เมามาเปลี่ยนเมียเปลี่ยนผัว(ซ้ำ) ทำเหมือนสัตว์ควายงัว เกลือกกลั้วโลกีย์
คบชู้คบชายคบชก(ซ้ำ) แล้วมานั่งน้ำตาตก โศกเศร้าโศกี
อุ้มลูกตามหาคุณพ่อ(ซ้ำ) จะได้ชายไหนหนอ มารับตำแหน่งสามี
คุณแม่เอาแต่ป้องลูก(ซ้ำ) ไม่ว่าผิดหรือถูก เข้าข้างลูกทั้งปี
แฟนหนังละครตามข่าว(ซ้ำ) แทบไม่ได้กินข้าว เพราะเฝ้าแต่ข่าวแอนนี่
ลูกน้อยดวงตาแป๋วแว๋ว(ซ้ำ) เมื่อเขาโตขึ้นแล้ว จะทำตัวยังไงดี
พวกนักการเมืองเหมือนกัน(ซ้ำ) มีแต่ความกระสัน คว้าหาแต่เก้าอี้
ได้แล้วก็เข้าไปโกง(ซ้ำ) แก่จนจะเข้าโลง ยังจะเผาไฟราวี
พวกข้านั้นต้องมาก่อน(ซ้ำ) ส่วนพวกเอ็งกูจะต้อน ไล่ตกจากเวที
ตำรวจเครื่องแบบโก้หรู(ซ้ำ) แต่ดูดู๊ดู ทำตัวเสียป่นปี้
ห้องหับมีพระพุทธรูป(ซ้ำ) ยังเข้าไปกอดจูบ เห็นแล้วแสนอัปรีย์
สามจีสามจอกสามเจ็บ(ซ้ำ) เก่งแต่เฝ้าแนมเหน็บ แล้วก็โต้วาที
ชาวบ้านหน้าดำย่ำต๊อก(ซ้ำ) จึงถูกเขาหลอก อยู่ชั่วนาตาปี
เลือกตั้งบอกให้เลือกพรรค(ซ้ำ) พอความจริงประจักษ์ ช่างโกงได้โกงดี
ปากอ้าบอกว่ารักชาติ(ซ้ำ) ลับหลังก็ฟาด งาบคำโตๆ ทุกที
เล่นพรรคเล่นพวกเล่นพ้อง(ซ้ำ) แล้วบอกว่าเราสอง มาปรองดองท่าจะดี
เผาบ้านเผาเมืองวอดวาย(ซ้ำ) พอมีคนตาย ป้ายให้พวกไม่หวังดี
ระเบิดตูมตามทั่วเมือง(ซ้ำ) เหมือนดูหนังเรื่อง สงครามพวกนาซี
ควันจางยกกำลังไป(ซ้ำ) คนที่เคราะห์ร้าย ก็ได้แต่นอนตายฟรี
วัยรุ่นก็ไล่ฆ่ากัน(ซ้ำ) นี่คือความขยัน ของเด็กทุกวันนี้
เด็กสาวออกลูกแล้วทิ้ง(ซ้ำ) เพราะไร้ที่พึ่งพิง ทางออกจึงไม่มี
ตอนทับไม่พากันร้อง(ซ้ำ) อยู่กันสองต่อสอง แหมมันช่างสุขี
พอท้องร้องไห้ฟูมฟาย(ซ้ำ) จะเป็นจะตาย เมื่อพ่อของลูกไม่มี
สังคมเหลวแหลกทุกวัน(ซ้ำ) แล้วบ้านเมืองของฉัน จะให้ทำยังไงดี....
..บ้านเมืองจะไปไหนหนอ..บ้านเมืองจะไปไหนหนอ..หรือจะให้รอ..ด้วยความหดหู่อยู่อย่างนี้...เป้กพ้อ...(เอวัง)
|