จากการที่ผมได้ช่วยลูกสาวในการเตรียมการสอนคณิตศาสตร์ชั้น ม.2-6 ทำให้ได้ทราบว่าสาเหตุที่ทำให้นักเรียนไม่เข้าใจบทเรียนในสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ก็คือ 1.ครูเร่งสอนให้ทันตามแผนที่วางไว้ 2.ครูใช้ภาษาหนังสืออธิบายนิยามทางคณิตศาสตร์ซึ่งมักจะอธิบายในรูปของประโยคสัญลักษณ์แทนประโยคภาษาพูดทั่วไปซึ่งหากผู้เรียนไม่มีพื้นฐานทางภาษา หรือทางคณิตศาสตร์เกี่ยวกับการใช้อักษรแทนค่าสัมประสิทธิ์หรือตัวแปรแล้วจะเป็นเรื่องที่ลำบากมากที่จะเข้าใจนิยาม นั่นหมายถึงการเรียนคณิตศาสตร์ได้ล้มเหลวตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว ดังนั้นในการใช้ภาษาอธิบายบทเรียนหรือยกตัวอย่างใดๆเพื่อให้ผู้เรียนได้เข้าใจควรนึกถึงหลักการสอนที่ว่า “ สอนจากรูปธรรมไปหานามธรรม สอนจากใกล้ไปหาไกล สอนจากง่ายไปหายาก สอนจากสิ่งที่รู้ไปหาสิ่งที่ยังไม่รู้ โดยก่อนสอนต้องย้อนประสบการณ์ของผู้เรียนด้วยวิธีการที่เหมาะสม เช่น สนทนา สังเกต หรือทดสอบ เมื่อรู้และเข้าใจผู้เรียนแล้วค่อยดำเนินการจัดการเรียนรู้ให้สอดคล้องกับผู้เรียนแต่ละคน หรือกลุ่ม (ยึดผู้เรียนเป็นสำคัญ) ซึ่งพอสรุปได้ดังนี้ ตรวจสอบพื้นฐาน เชื่อมฐานความรู้ เข้าสู่บทเรียน ปรับเปลี่ยนการสอน หมั่นป้อนแบบฝึก ให้เด็กนึกไตร่ตรอง ลองสรุปด้วยตนเอง และเล็งผลการนำไปใช้ (ประยุกต์เป็นโจทย์ปัญหาที่สอดคล้องกับชีวิตประจำวัน) นั่นแหละครับถึงจะเป็นการนำความรู้สู่ความฉลาดตามหลักปรัชญาการศึกษาที่ว่า "การศึกษาคือชีวิต"